-
1 ból
m (G bólu) 1. pain C/U, ache C/U; (lekki) discomfort C/U- dotkliwy/ostry/przejmujący ból (a) nagging/sharp/piercing pain- rozdzierający ból excruciating pain- ból nie do zniesienia unbearable pain- ból głowy a headache- ból zęba/ucha/żołądka (a) toothache/(an) earache/(a) stomach ache- ból gardła a sore throat- ból w klatce piersiowej chest pain- cierpieć straszny ból to be in great pain- bez bólu painlessly2. sgt (cierpienie) pain, suffering- sprawiać komuś ból to cause sb pain, to hurt sb- (jej) ból po stracie matki her pain over the death of her mother- ukoić/uśmierzyć ból to relieve/soothe (the) pain- dzielić z kimś ból to share sb’s pain a. suffering- serce mi/jej pęka z bólu my/her heart is breaking- z bólem serca with a heavy heart* * *-u; -e; dat sg - owi; m( fizyczny) pain, ache; (przen: zmartwienie) pain, distressból brzucha — stomach lub belly ache
* * *miGen.pl. -ów1. ( fizyczny) pain, ache; ostry ból sharp l. acute pain; dotkliwy ból severe pain; przejmujący ból piercing pain; ból zęba toothache; ból gardła sore throat; ból żołądka stomach-ache; ból głowy headache; ból w kolanie pain in one's knee, sore knee; ból w łokciu sore elbow; cierpieć na bóle w stawach suffer from aching joints; jęczeć z bólu groan with pain; odczuwać ból feel (a) pain; uśmierzyć ból relieve l. soothe pain.2. ( psychiczny) grief, suffering, pain; sprawić komuś ból cause sb grief; ból po stracie matki the pain of losing one's mother; z bólem serca with a heavy heart; dzielić z kimś ból share sb's grief l. suffering; sprawia mi ból, gdy słyszę, że... it pains me to hear that...; serce mi pęka z bólu it's breaking my heart.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ból
-
2 ból
\bóle porodowe Wehen fPlsprawić komuś \ból jdm Schmerzen bereiten, jdm ein Leid antunz \bólem serca schweren Herzensserce mi pęka z \bólu mir bricht das Herz vor Kummer -
3 sprawić
глаг.• выделывать• вызвать• вызывать• выкликать• дать• делать• завести• наделать• наносить• натворить• оказывать• получить• предрешить• причинить• причинять• производить• сделать• совершать• совершить• составлять• справить* * *sprawi|ć\sprawićony сов. 1. причинить, доставить;\sprawić ból причинить боль; \sprawić kłopot причинить беспокойство, доставить хлопоты;
\sprawić krzywdę komuś обидеть кого-л.;2. вызвать, произвести;\sprawić hałas вызвать шум;
3. устроить, справить;\sprawić wesele справить (устроить) свадьбу;
4. приобрести, купить;\sprawić sobie coś приобрести что-л., обзавестись чём-л, справить posp. себе что-л.; 5. выпотрошить (рыбу, дичь)* * *sprawiony сов.1) причини́ть, доста́витьsprawić ból — причини́ть боль
sprawić kłopot — причини́ть беспоко́йство, доста́вить хло́поты
sprawić krzywdę komuś — оби́деть кого́-л.
2) вы́звать, произвести́sprawić hałas — вы́звать шум
3) устро́ить, спра́витьsprawić wesele — спра́вить (устро́ить) сва́дьбу
4) приобрести́, купи́тьsprawić sobie coś — приобрести́ что́-л., обзавести́сь че́м-л, спра́вить posp. себе́ что́-л.
5) вы́потрошить (рыбу, дичь) -
4 spraw|ić
pf — spraw|iać impf Ⅰ vt 1. (być przyczyną) to cause- sprawić komuś ból to distress sb- sprawić komuś radość to please sb- sprawić komuś kłopot to inconvenience sb, to put sb to trouble- nie sprawi mi to żadnego kłopotu it’s no trouble at all- sprawiać (komuś) trudności to be difficult for sb- matematyka sprawiała mu trudności w szkole he had problems with maths at school- wiosna sprawiła, że poczuł się lepiej the spring made him feel better2. książk. (kupować) to buy sprawić sobie futro to get oneself a fur coat 3. (przygotować) to dress [drób, ryby, zwierzynę] Ⅱ sprawić się — sprawiać się (działać, funkcjonować) to behave- jak się sprawia ten nowy goniec? how is the new messenger boy doing?- spraw się dobrze! do your best!- samochód sprawiał się dobrze od samego początku the car did a. was doing well from the very beginning■ los/przypadek sprawił, że… by coincidence…- sprawiał wrażenie zmęczonego/zadowolonego he gave the impression of being tired/contented, he looked tired/contented- sprawić komuś lanie a. baty a. cięgi pot. to beat the living daylights out of sb pot., to wipe the floor with sb pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spraw|ić
-
5 sprawiać
impf ⇒ sprawić* * *( ból) to inflict; ( niespodziankę) to give; ( kłopot) to cause, (książk: kupować) to purchasesprawić, że coś się stanie — to make sth happen
sprawiać dobre/złe wrażenie — to make a good/bad impression
* * *ipf.sprawić pf.1. (= powodować) cause, bring about; sprawiać kłopot cause trouble, be a nuisance; sprawiać ból hurt, cause pain; sprawiać komuś przykrość make sb sorry; sprawiać komuś radość make sb happy; sprawiać dobre/złe wrażenie make a good/bad impression; sprawiać komuś zawód let sb down, disappoint sb, be a disappointment to sb; sprawić komuś niespodziankę spring l. uncork a surprise on sb; sprawić niespodziankę come as a surprise; sprawiać trudności cause trouble; sprawić, że coś się stanie make sth happen; sprawić, że ktoś coś zrobi make sb do sth; sprawiać komuś frajdę give sb a buzz; przypadek sprawił, że... it was only a pure chance that...; czy sprawiłoby ci to kłopot? would it cause you any trouble?, would it put you out?; sprawić komuś lanie l. baty give sb a drubbing l. thrashing; nie sprawiać kłopotu be no trouble; sprawiać wrażenie czegoś make l. give the impression of (being) sth.2. przest. (= kupować) buy, purchase.3. kulin. (= oprawiać) dress.ipf.sprawić się pf. perform l. do well; spraw się dobrze! do your best!; samochód dobrze się sprawia the car is working properly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprawiać
-
6 bereiten
bereiten *vt1) ( verursachen)jdm Freude \bereiten sprawić komuś radośćjdm Kopfschmerzen \bereiten przyprawiać kogoś o ból głowy2) ( zuteil werden lassen)jdm eine Überraschung \bereiten zgotować komuś niespodziankę3) (geh: zu\bereiten) przyrządzić -
7 zufügen
zu|fügenvt1) ( antun)jdm Leid \zufügen sprawiać [ perf sprawić] komuś ból2) (geh: hinzufügen)dem Teig Mehl \zufügen dodać mąki do ciasta
См. также в других словарях:
ból — m I, D. bólu; lm M. bóle, D. bólów 1. «wrażenie zmysłowe, cierpienie powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę» Dotkliwy, ostry, przejmujący ból. Ból gardła, zęba. Ból w boku, w kolanie. Cierpieć na ból (bóle) głowy. Jęczeć, wić się z… … Słownik języka polskiego
dojechać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dojeżdżać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dojechać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXg, dojechaćjadę, dojechaćjedzie, dojechaćjedź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
zadać — dk I, zadaćdam, zadaćdasz, zadaćdadzą, zadaćdaj, zadaćdał, zadaćdany zadawać ndk IX, zadaćdaję, zadaćdajesz, zadaćwaj, zadaćwał, zadaćwany 1. «wyznaczyć coś komuś do wykonania, opracowania, rozwiązania, do nauczenia się» Zadać uczniom lekcje do… … Słownik języka polskiego
skrwawić — dk VIa, skrwawićwię, skrwawićwisz, skrwaw, skrwawićwił, skrwawićwiony zwykle w imiesł. biernym «zbroczyć, zalać, splamić krwią; pokrwawić» Skrwawiona twarz. Skrwawione ręce. Skrwawione zwierzę. Skrwawione bandaże. Skrwawiona odzież. ◊ Skrwawić… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
zaboleć — dk VIIa, zabolećboli, zabolećbolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawić ból zmysłowe wrażenie cierpienia; zacząć boleć, rozboleć» Zabolała kogoś głowa, ręka. Rana ostro zabolała. Zabolało kogoś w krzyżu, w kolanie. ◊ Zabolało kogoś serce… … Słownik języka polskiego
przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… … Słownik języka polskiego
cierpienie — n I 1. rzecz. od cierpieć. 2. lm D. cierpienieeń «ból, męka, męczarnia, dolegliwość, przykrość» Cierpienie fizyczne, moralne. Znosić cierpienia. Sprawić, zadać komuś cierpienie. Przysporzyć komuś cierpień. Ulżyć komuś w cierpieniu … Słownik języka polskiego